Mijn zoon presteert niet op school

[BezorgdeMoeder]

Hallo forumposters. In een eerder onderwerp las ik dat vwo 5 het moeilijkste jaar is van het vwo. Mijn zoon gaat komend schooljaar beginnen aan vwo 5 en nu maak ik me zorgen. Hij heeft vwo 4 namelijk op het nippertje gered en er eigenlijk het hele jaar met de pet naar gegooid. Alleen in de laatste paar weken ging hij ineens zijn best doen om cijfers net genoeg op te halen. Hij kan het dus wel allemaal, maar hij doet het gewoon niet. Mijn zoon presteert niet op school en ik zit met de handen in het haar. 

[Tamara1976]

Heb je dit al met hem besproken?

[BezorgdeMoeder]

Talloze keren. Elke keer als er een onvoldoende kwam, of een rapport, dan hadden we het er weer uitgebreid over. Het kan toch niet zo zijn dat hij met de capaciteiten die hij heeft blijft zitten of zelfs moet stoppen.

[BrilliantandBossy]

Ik wil niet veel zeggen, maar van dat laatste is toch helemaal geen sprake. Je zegt dat je zoon niet presteert op school, maar eigenlijk doet hij dat wel want hij gaat gewoon over. Waarom moet alles toch gehaald worden met hoge cijfers, dat maakt toch geen verschil. Als hij geen geneeskunde of zo wil gaan studeren dan is overgaan gewoon genoeg. Wees blij dat hij het allemaal aan kan met minimaal werk. Het is een beetje ouderwets om te verwachten dat je kinderen alleen maar hoge cijfers halen en daar alle andere dingen voor opgeven.  

[Vivianna121]

Ik snap de zorg van BezorgdeMoeder wel. Mijn zoon presteert ook niet op school, al jaren niet. Het gaat dan inderdaad wel elke keer net goed, maar het is gewoon de zorg dat hij de boel onderschat en dan zo ver weg zakt met zijn cijfers dat hij het niet meer op kan halen. En daarbij is het gewoon onzin, want een 1 halen voor een woordjestoets is gewoon zonde. Daar kan hij makkelijk een 10 voor halen als hij er een middag aan gaat zitten. Dat is gewoon frustrerend. Je wil je kinderen zien bloeien en groeien

[Tamara1976]

Ik vroeg eerder of je het al besproken had met je zoon en je zegt van wel. Maar ik bedoel eigenlijk of je al besproken hebt met hem dat je je zorgen maakt en dat dat moeilijk voor je is om aan te zijn. Als je zoon niet presteert op school is hij niet de enige die daar last van heeft. Als ouders zeggen we vaak dat kinderen iets moeten doen omdat dat zo hoort of omdat dat goed voor ze is, maar dat vinden kinderen dan lastig aangezien ze zelf geen beeld hebben bij de consequenties. Daar zijn ze nog niet oud en wijs genoeg voor. Als je dus aan je zoon laat weten dat zijn lage cijfers en gedrag bij jou ongezonde stress veroorzaken, gaat hij anders aankijken tegen die verantwoordelijkheid

[BezorgdeMoeder]

Tamara1976 schreef:

Ik vroeg eerder of je het al besproken had met je zoon en je zegt van wel. Maar ik bedoel eigenlijk of je al besproken hebt met hem dat je je zorgen maakt en dat dat moeilijk voor je is om aan te zijn. Als je zoon niet presteert op school is hij niet de enige die daar last van heeft. Als ouders zeggen we vaak dat kinderen iets moeten doen omdat dat zo hoort of omdat dat goed voor ze is, maar dat vinden kinderen dan lastig aangezien ze zelf geen beeld hebben bij de consequenties. Daar zijn ze nog niet oud en wijs genoeg voor. Als je dus aan je zoon laat weten dat zijn lage cijfers en gedrag bij jou ongezonde stress veroorzaken, gaat hij anders aankijken tegen die verantwoordelijkheid

Ik snap je invalshoek maar ik moet wel zeggen dat mijn haren een beetje overeind gaan staan van je invalshoek. Natuurlijk mag mijn zoon wel weten dat ik me zorgen om hem maak, maar ik ga het nooit zo draaien dat hij iets moet doen om te voorkomen dat ik gestresst raak. Mijn stress en zorgen zijn mijn emoties en daar is hij niet verantwoordelijk voor. En bovendien ben ik zijn moeder dus er is altijd wel iets om om te stressen. Ik wil dat hij beter presteert op school omdat hij dat wil en omdat hij de consequenties ervan inziet, niet omdat hij denkt dat hij mij anders een beroerte bezorgd ofzo  

[Vivianna121]

Ooooh zo zou ik het ook nooit draaien. Dat moet je volgens mij ook echt niet doen want dan leg je er ook een hoop schuldgevoel in. Alsof je zoon zich schuldig moet voelen vanwege wat hij jou als moeder aandoet. Dat is niet hoe het werkt.

[Vivianna121]

BrilliantandBossy schreef:

Ik wil niet veel zeggen, maar van dat laatste is toch helemaal geen sprake. Je zegt dat je zoon niet presteert op school, maar eigenlijk doet hij dat wel want hij gaat gewoon over. Waarom moet alles toch gehaald worden met hoge cijfers, dat maakt toch geen verschil. Als hij geen geneeskunde of zo wil gaan studeren dan is overgaan gewoon genoeg. Wees blij dat hij het allemaal aan kan met minimaal werk. Het is een beetje ouderwets om te verwachten dat je kinderen alleen maar hoge cijfers halen en daar alle andere dingen voor opgeven.

Jouw antwoord gaat alleen op als je ervan uit gaat dat de zoon die niet presteert op school ook helemaal in control is. Dat vraag ik me af bij mijn zoon en ik merk op uit de berichten van BezorgdeMoeder dat dat bij haar ook niet helemaal het geval is. Het is niet zo dat hij op de eerste dag uitrekent wat voor cijfers hij het hele jaar zou moeten halen om precies op een voldoende uit te komen aan het eind van de rit. Het gaat gewoon het hele jaar ruk en dan ineens valt het kwartje en gaat hij zijn best doen. Dat is vooralsnog altijd op tijd geweest, maar de kans dat dat te laat komt is altijd aanwezig.

[BezorgdeMoeder]

Vivianna121 schreef:

BrilliantandBossy schreef:

Ik wil niet veel zeggen, maar van dat laatste is toch helemaal geen sprake. Je zegt dat je zoon niet presteert op school, maar eigenlijk doet hij dat wel want hij gaat gewoon over. Waarom moet alles toch gehaald worden met hoge cijfers, dat maakt toch geen verschil. Als hij geen geneeskunde of zo wil gaan studeren dan is overgaan gewoon genoeg. Wees blij dat hij het allemaal aan kan met minimaal werk. Het is een beetje ouderwets om te verwachten dat je kinderen alleen maar hoge cijfers halen en daar alle andere dingen voor opgeven.

Jouw antwoord gaat alleen op als je ervan uit gaat dat de zoon die niet presteert op school ook helemaal in control is. Dat vraag ik me af bij mijn zoon en ik merk op uit de berichten van BezorgdeMoeder dat dat bij haar ook niet helemaal het geval is. Het is niet zo dat hij op de eerste dag uitrekent wat voor cijfers hij het hele jaar zou moeten halen om precies op een voldoende uit te komen aan het eind van de rit. Het gaat gewoon het hele jaar ruk en dan ineens valt het kwartje en gaat hij zijn best doen. Dat is vooralsnog altijd op tijd geweest, maar de kans dat dat te laat komt is altijd aanwezig.

Precies dat doet mijn zoon dus ook. Het lijkt dus wel iets dat meer mensen hebben

[Geeeer]

Moeders, ik deed dat zelf ook. Ik ben nu dan wel een stuk ouder en inmiddels van het vwo af, maar dat was ook mijn houding en met mij mee veel meer jongens (en meiden). Het was ook altijd een beetje not done en niet cool om veel te studeren en leren. Een onvoldoende halen was veel cooler dan een voldoende scoren. Een beetje vreemd, I know, maar dat is hoe het werkt op de middelbare school en dat is wat belangrijk is voor jongens van die leeftijd. Ik wist eigenlijk altijd wel dat het stom was om te doen, en ik denk dat dat ook was waarom het aan het eind van elk jaar toch ineens beter ging met de cijfers.